Het taxi avontuur
Blijf op de hoogte en volg Tessa
05 Mei 2016 | Peru, Yunguyo
Nou, ik ben er hoor! Mama, Jaco, Julie, Esther en Marlies zette mij af op schiphol. We hadden het goed uitgekiend, want ik had nog 20 min voordat de gate ging sluiten (tip voor Internationale hoogvliegers, de douane duurt LANG). Ik had braaf de vorige dag al online ingecheckt, en had een plekje bemachtigd naast de nooduitgang, dus extra beenruimte! Maar eenmaal in de lucht bleek mijn geluid niet te werken van mijn media. Gelukkig was er nog een plekje vrij bij het raam, naast een heel aardig oud Peruaans mannetje. Na 12 uur films kijken, kletsen met mijn buurman, doelloos vooruit staren en uit het raam loeren kwam ik aan op Lima. Daar had ik 4 uur overstap tijd. Ondertussen was ik al erg moe, en heb heerlijk 1,5 uur op twee stoelen gepit met mijn tas als kussen en jas als deken. In het volgende vliegtuig zat ik achteraan en had ik alle drie de stoelen voor mij zelf, waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Je moet in het vliegtuig al de immigratie formulieren invullen, zodat je makkelijk kan doorstromen op La Paz. Ik daarin tegen weet natuurlijk het weer voor mekaar te krijgen om het verkeerd in te vullen, dus had 2 pogingen nodig voordat het formulier juist was ingevuld. Omdat La Paz heel hoog ligt (4300m) wordt er aangeraden om rustig aan te doen. Geland een wel voelde ik mij ook ligt in het hoofd en was een beetje misselijk, maar dat kan ook goed door de moeheid komen. Immigratie verliep vlekkeloos en mijn tas lag al op mij te wachten. Maar dan het volgende hoofdstuk: van vliegveld naar hostel. Weer zo'n tip, neem alleen een taxi met een duidelijk telefoonnummer er bovenop. Die stonden overal, dus na gevraagd te hebben of de taxicheuffeur mij naar het gewenste adres kon brengen hoppte ik erin. Tsja, de weg naar het centrum is niet lastig, alleen maar dalen. Wat opvalt is dat er nog totaal geen welvaart is, alle gebouwen zijn oud, onaf of krakkemikkig. Auto's die bij langs na niet de apk zouden overleven. Omdat ik om 2 uur 's nachts de taxi nam, hing er een guur sfeertje op straat, dronken jongeren en zwervers (mens en hond). Aangekomen in de straat van bestemming werd het al snel duidelijk dat de taxichauffeur het adres niet kon vinden. Mijn telefoon herkende het telefoon nummer niet van het hostel, dus na een kwartier rond dwalen belde ik mama. Mama belde met booking.com, die gaf een ander huisnummer door. Ondertussen had de taxichauffeur ook al zijn hulplijn gebruikt en die zij dat het weer op een ander huisnummer moest zijn. Lang verhaal kort: ik heb geslapen in een ander hotel en ben zelf de volgende dag naar het hostel gegaan. Het adres was gewoon juist (op 10 minuutjes loopafstand van het hotel). Het hostel heeft een relaxte en gezellige sfeer. Nadat ik eerst nog een paar uur had geslapen ging ik beneden lezen in de bar. Daar werd ik geroepen naar de baas van het hostel. Hij bood zijn excuses aan en vertelde dat het soms vaker voorkomt dat taxichauffeurs net doen dat ze iets niet kunnen vinden, om je vervolgens naar een ander hostel of hotel te brengen waar zij ook een slaatje uit kunnen slaan. De eerste gemiste nacht in dit hostel hoef ik niet de betalen, en hij gaat er nog achteraan bellen. Dus eind goed al goed! De rest van de dag heb ik lekker chill aan gedaan, en morgen ga ik de stad verkennen. Of ik de taxi neem weet ik nog niet??
-
06 Mei 2016 - 09:48
Mama:
Mooie foto en ik ben benieuwd naar je belevenissen in La Paz! XXX
-
06 Mei 2016 - 10:20
Dinda:
He Tess,
Ja leuk je verhalen!!! En o zo bekend haha..
He meid, geniet lekker. Ik ga je verhalen met veel plezier lezen. Zuig alles op, wees voorzichtig en ENJOY!!!
liefs dinda -
06 Mei 2016 - 10:24
Essie:
Goed opgelost! En inderdaad, het welbekende taxi praatje... Ach ja, leermomentje voor de komende 6 weken! Geniet ervan, ik kijk uit naar je volgende verhalen!! -
09 Mei 2016 - 21:50
Wenny:
Hoi Tess, ik lees dit nu pas, want wij waren met Julia en Rogier naar een Opa en omaweekend met de camper. Van je mam had ik wel al het verhaal meegekregen, inclusief het telefoontje naar bol.com die toch dachten dat ze het verkeerde adres hadden gegeven, niet? Blijven altijd onnavolgbare verhalen.
Ik ga nu iedere dag met veel plezier je verhalen lezen en wens je heel veel plezier en doe ook voorzichtig.
Liefs Wen. -
14 Mei 2016 - 20:35
Marije:
De kop is er af! Als alles soepel zou gaan was je reis ook zo saai begonnen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
